Uit het leven van een boomtaxateur
Martijn Hoogendoorn vertelt!
De loopbaan
Als kind trok de vrijheid en het avontuur van buiten mij altijd al. Mijn “bomenloopbaan” begon met het in de weekenden werken op kwekerijen, in de vakanties bij boomkwekers, een waterplantenkweker en bij landschapsbeheerders. Vanuit die basis was het een volstrekt logische keuze om in 1992 met de opleiding Bosbouw- en Natuurtechniek te starten en jawel de eerste onderneming: op het fietsje boomverzorgingsklusjes doen.
Na de opleiding, aangevuld met extra cursussen, kon ik starten bij Copijn, om vervolgens door te schuiven naar Boomtotaalzorg in 2000. Een mooie en leerzame periode waarin ik mezelf verder heb kunnen ontplooien. Uit interesse in alle facetten van het bomenvak ben ik in die periode toegetreden en geregistreerd bij de NVTB, niet veel later bij de VRT. In 2006 heb ik Hoogendoorn Boomadvies B.V. opgericht, waarna ik ook ETT heb opgepakt.
De werkzaamheden
Als bomentaxateur stellen we boomschadetaxaties op en doen we schade-expertises waarbij we zowel schade aan bomen, als schade door bomen afhandelen. Wij doen uiteraard ook boominventarisaties, boomeffectanalyses, boomcontroles, nader onderzoek, verplantingsonderzoeken en toezicht bij (bouw)werkzaamheden. Onze opdrachtgevers zijn gemeentes, landgoedeigenaren, particulieren, provincies, semi-overheden, verzekeringsmaatschappijen, rechtsbijstandsverzekeringen, waterschappen en collega-bedrijven.
Iedere taxaties heeft iets uitdagends. Bij het berekenen van de vervangingskosten is het doel om de aandacht te vestigen op de waarde van de bomen. De hoogte van het bedrag is feitelijk secundair. Het in beeld brengen van de vervangingskosten, maakt hopelijk duidelijk dat het waardevol is om de boom te behouden. Een waardebepaling zou mijns inziens nooit een afkoopsom mogen zijn. Behoud is voor mij de basis.
Als leukste aspecten van het werk benoemt Martijn wederom de vrijheid en het avontuur buiten. Op de vraag wat Martijn nu precies bedoelt met “het avontuur”, moet Martijn even nadenken. Het antwoord is het op pad zijn door het hele land en contact met verschillende mensen op bijzondere locaties met iedere keer weer andere bomen en andere uitdagingen. De beleving van alles wat je in het werk tegenkomt is: een avontuur!
De werkomstandigheden
Wat Martijn de belangrijkste eigenschappen voor een taxateur vindt? Het eerste woord dat hij noemt is flexibiliteit. Bij een schademelding moet er snel gehandeld worden en is het zaak om op zeer korte termijn de schadelocatie te bezoeken. Als tweede geeft Martijn aan dat de boom altijd het uitgangspunt is, de boom moet bij het taxeren centraal staan. Uiteraard zijn goede communicatieve eigenschappen onontbeerlijk, het kunnen structureren van gegevens en onderscheiden van hoofd- en bijzaken.
Buitengewoon
Martijn is van mening aan dat veel bomenleed veroorzaakt wordt door gebrek aan kennis. Op het moment dat je iedere week je neus laat zien op een bouwproject en iedereen daar bij herhaling uitlegt waarom bepaalde maatregelen belangrijk zijn, gaat het onderwerp bomen vaak meer leven. In de betere gevallen “zien” ze zelf de effecten van hun handelen. In het allerbeste geval krijgt iedereen op de bouwplaats een zwak voor de op het bouwproject aanwezig bomen en treffen ze zelf al maatregelen om te voorkomen dat er ook maar iets gebeurt met “hun” bomen!
Martijns meest indrukwekkende ervaring is een schadetaxatie, waarbij een chemische leiding gebarsten is. De locatie betrof een particulier landgoed met vrij uitgroeiende oude bomen. Door dit ongeluk zijn honderden kuubs vervuild water door de -op dat moment droogstaande- beek gestroomd. Door de droge zomer is dat vervuilde water gelijk opgenomen door de aanwezige houtopstanden. Al heel snel na het voorval, kleurde het blad van de bomen bruin. Dit terwijl we al min of meer aan het einde van het groeiseizoen zaten. Ook was het de vraag wat voor gevolgen dit zou hebben, voor de reeds gevormde knoppen, voor het nieuwe groeiseizoen.
Op verzoek van de eigenaren zijn de bomen beoordeeld en gedurende 3 jaar lang, in het groeiseizoen, gevolgd. In het eerste jaar is direct al een aantal bomen afgestorven. In het tweede jaar zijn er nog meer bomen afgestorven en in jaar drie werd duidelijk welke bomen het wel overleefd hadden.
Dat zelfs zeer gewenste bomen op een afgelegen particulier landgoed door toedoen van derden het loodje kunnen leggen was een bijzondere gewaarwording. Je hebt de verwachting/illusie dat bomen op zo’n locatie eeuwen ongemoeid kunnen staan en dan blijkt dat zelfs goede intenties, beheer en bescherming geen garanties bieden.